Historia, patronka, hymn szkoły

Początki

Lasowice powstały w XV wieku jako osada rolników i górników. W XIX wieku przez Tarnowskie Góry poprowadzono linię kolejową, a wielu urzędników kolejowych osiedliło się właśnie w Lasowicach. Wzrost liczby ludności sprawił, że pomyślano o otwarciu tu szkoły,  dotychczas bowiem dzieci z Lasowic uczęszczały do szkół w Tarnowskich Górach i Sowicach. Szkołę zbudowano na gruntach wykupionych od lasowickiego restauratora Siegerta. Mieszkańcy gminy ofiarowali zarówno wsparcie finansowe (600 marek) jak i pomoc w pracach budowlanych. Uroczyste otwarcie placówki nastąpiło  1 października 1898 roku. Liczyła zaledwie 3 klasy i 178 uczniów. Jednak już w roku szkolnym 1906/1907 ze względu na rosnącą liczbę uczniów nadbudowano piętro. Budynek ten możemy oglądać do dziś. Mieści się w nim Przedszkole nr 5. Nauka odbywała się oczywiście po niemiecku, gdyż był to czas, gdy nie było wolnej Polski. Śląsk należał do państwa pruskiego, a potem niemieckiego. Język polski był dopuszczalny tylko na lekcjach religii w klasach młodszych. Pierwszym kierownikiem szkoły został Paul Ulrich. On to rozpoczął prowadzenie szkolnej kroniki, która jest dla nas podstawowym źródłem wiadomości o dziejach szkoły.

Okres  międzywojenny

W 1922 roku, po I wojnie światowej, powstaniach śląskich i plebiscycie Tarnowskie Góry znalazły się w Polsce. Szkoła w Lasowicach również stała się szkołą polską. Pierwszym polskim kierownikiem szkoły został Maksymilian Spałek. Miał on bardzo trudne zadanie. Budynek szkolny był zdewastowany, brakowało pieniędzy i nauczycieli.  Początkowo uczył sam, w połączonych oddziałach. Dopiero w listopadzie 1922r. przybył drugi nauczyciel- p. Poklewski. Trudne było też nauczanie języka polskiego, gdyż dzieci, uczące się dotąd w szkołach niemieckich, nie umiały po polsku czytać ani pisać, choć w tym języku mówiły. Wkrótce jednak wspólne wysiłki przyniosły efekty. Uczniowie organizowali przedstawienia i konkursy, na których mogli się pochwalić znajomością polskiego języka i kultury. Zaczęło działać harcerstwo.  Kierownik Spałek dbał też o rozwój kulturalny całej miejscowości. Założył tu m.in. Chór Harmonia, którego był dyrygentem i organizował liczne imprezy kulturalne.  Aby podnieść prestiż szkoły wystąpił z wnioskiem o nadanie jej imienia.15 października 1935r.  szkole uroczyście nadano imię Królowej Jadwigi.  Ponieważ wciąż przybywało uczniów konieczna stała się budowa nowej szkoły. Jej uroczyste otwarcie nastąpiło 8 stycznia 1939r. Niestety już 1 września wybuchła wojna, a nowy budynek przeznaczono na szpital wojskowy.

Lata powojenne

Gdy tylko skończyła się wojna wznowiono naukę- początkowo w budynku dzisiejszego przedszkola, a po dokonaniu  remontów- w budynku ,który dziś nazywamy „starą szkołą”. Lasowice utraciły wówczas swoją samodzielność, stając się dzielnicą Tarnowskich Gór. Szkoła nazywała się odtąd : Publiczna Szkoła Powszechna nr 5 w Tarnowskich Górach. Patronka zniknęła z nazwy na prawie pół wieku. Mijały lata. Powszechne upolitycznienie nauczania było widoczne i tutaj. Z kroniki szkolnej dowiemy się o kolejnych zjazdach PZPR, czy lotach w kosmos , ale trudno doszukać się zwykłych informacji o codziennym życiu szkoły. Wiemy jednak, że wyposażono nowe pracownie, zatrudniano więcej nauczycieli, a uczniowie prowadzili np. sklepik, uczestniczyli w różnych kołach zainteresowań, organizowali zabawy ( w tym bale maskowe) i wycieczki.  W 1979r. zaczęto w Lasowicach budowę nowego osiedla mieszkaniowego. Liczba uczniów wzrosła z 300 do 800. Znów konieczna stała się rozbudowa szkoły. Podjął się jej ówczesny dyrektor Włodzimierz Leśniewski. W 1987r. oddano do użytku drugi budynek dydaktyczny (tzw. nową szkołę), 2 sale gimnastyczne oraz budynek socjalny.  19 maja 1990r. szkole przywrócono imię Królowej Jadwigi i nadano sztandar. Uroczystość zbiegła się z 50-leciem istnienia budynku szkolnego przy ul. Leśnej 23.

Przełom wieków

W latach 1997-1999 rozpoczęto wdrażanie kolejnej reformy oświaty. Nasza szkoła z ośmioklasowej stała się sześcioklasową. Zaczęło ubywać uczniów i nowe budynki, przewidziane na przyjęcie nawet 1000 uczniów trzeba było wynająć. Parter starej szkoły przebudowano na siedzibę przychodni lekarskiej BIMED . W nowej szkole oprócz biblioteki szkolnej mieści się filia Miejskiej Biblioteki Publicznej. Przez pewien czas działały tu również oddziały przedszkolne Ale szkoła, chociaż mniejsza nadal działa bardzo prężnie. W 1998 roku hucznie świętowaliśmy stulecie szkoły. Panie : Beata Piegza i Ewa Ziemba przygotowały program, dzięki któremu wszyscy uczniowie i goście mogli poznać dzieje szkoły w ciągu minionych stu lat. Pan dyrektor Roman Kot, wzorem swoich poprzedników nie tylko dbał o sprawne funkcjonowanie szkoły, ale i rozwój kulturalny dzielnicy. Z jego inicjatywy został wskrzeszony chór „Harmonia”.  W samej szkole działały zespoły muzyczne oraz Koło Teatralne i Recytatorskie ( prowadzone przez panie: Danutę Karst i Kornelię Tarską) odnoszące liczne sukcesy  na przeglądach artystycznych. Szkoła stała się słynna z sukcesów sportowych. Zwłaszcza lekkoatletki, trenowane przez p. Marka Christa sięgały po mistrzowskie tytuły w regionie i kraju.  Odkąd wprowadzono egzamin szóstoklasiści nasi uczniowie osiągali w nim świetne wyniki.

Współczesność

XXI wiek zaczął się dla szkoły od reformy oświaty i konieczności wprowadzenia licznych zmian. Szkoła zmniejszyła się, zlikwidowano niektóre pracownie. Praca z młodszymi uczniami wymusiła rezygnację z niektórych działań. Ale pozwoliło to też uwypuklić atuty naszej szkoły. Jest to szkoła mała, więc wszyscy się tu znają, nie ma miejsca na anonimowość. Jest tu bezpiecznie, na co wpływa i położenie budynku i właśnie to, że wszyscy się znają. Szkoła jest ściśle związana ze środowiskiem lokalnym. Nauczyciele wspólnie z rodzicami organizują wiele imprez .W minionych latach były to np. pikniki rodzinne; od kilku lat- dni sportu. Możemy się też pochwalić wspólnymi przedstawieniami teatralnymi w wykonaniu rodziców, uczniów i nauczycieli. Rada rodziców organizuje kiermasze świąteczne i imprezy, z których dochód jest przeznaczany na potrzeby uczniów.  Od lat współpracujemy z Fundacją na Rzecz Dzieci „ Miasteczko Śląskie”, dzięki której nasi uczniowie wyjeżdżają m.in. na „ zielone szkoły”. W szkole działa świetlica, prowadząca zajęcia nie tylko opiekuńcze, ale i wychowawcze. Nasi uczniowie regularnie biorą udział w zajęciach na basenie i ściance wspinaczkowej. Szkolna stołówka dba o zdrowe i smaczne posiłki. Nade wszystko jednak staramy się uczyć i wychowywać , by przygotować naszych uczniów do samodzielnego życia.

Przyszłość

Rok 2017 to kolejna „rewolucja” w oświacie. Wracamy do ośmioklasowej szkoły podstawowej. Znów zaczyna przybywać uczniów. Na nowo urządzamy pracownie przedmiotowe. Przy okazji uzupełniamy i modernizujemy wyposażenie szkoły. Zakupiono nowe tablice multimedialne i monitory, a także (stopniowo) nowe meble. Korzystamy z dziennika elektronicznego, który ma usprawnić kontakty rodziców ze szkołą. W naszej szkole obecny rok jest przełomowy podwójnie. Odszedł na emeryturę dotychczasowy dyrektor- pan Roman Kot, a jego obowiązki przejęła pani Ewa Ziemba. Grono pedagogiczne powiększa się i odmładza. W tym roku pracę podjęło sześcioro nowych nauczycieli. Przyszły rok będzie czasem kontynuacji zmian. Ponownie w szkole uczyć się będzie osiem roczników uczniów. Po raz pierwszy czeka nas egzamin ósmoklasisty. Nowe zadania, nowe wyzwania Jednak podchodzimy do nich spokojnie i z optymizmem. Szkoła działa nieprzerwanie już od 120 lat i miejmy nadzieję, że nadal będzie dobrze służyć mieszkańcom Lasowic!